Τρίτη 6 Μαΐου 2008

ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ....

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Ξαναγυρίζουμε, αγαπητοί μου φίλοι και αδελφοί, στη μάχη της καθημερινότητος! Η μεγάλη Σαρακοστή, το Τριώδιο, η Μεγάλη Εβδομάδα, το άγιο Πάσχα πέρασαν! Μας έδωσαν ένα άρωμα πνευματικής ζωής, οδήγησαν τα βήματά μας στην Εκκλησία, μας ένωσαν με τον Κύριό μας, μας γέμισαν με οξυγόνο πνευματικό!
Η ζωή όμως συνεχίζεται! Κι εμείς πρέπει να την παλαίψουμε και να την κερδίσουμε! Εύχομαι λοιπόν προς όλους: να κρατήσουμε το Χριστό στην καρδιά μας! «Χριστός μεγαλυνέσθω εν ημίν»! Το φως της Αναστάσεως ας οδηγεί τα βήματά μας και ας ρυθμίζει τη σκέψη μας, τις επιθυμίες μας, τα σκιρτήματα της ψυχής μας.

ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΑ
Οι εφημερίδες, τα ένθετα, τα περιοδικά, η τηλεόραση, τα Blogs, το διαδίκτυο, οι συζητήσεις στις παρέες μας και πολλά άλλα στοιχεία της καθημερινής μας ζωής κατά κανόνα μας οδηγούν σε μια εξωστρέφεια. Γεμίζουμε έτσι την ψυχή μας με άχρηστα ή και βλαβερά πράγματα, με «σαβούρα», επί ζημία της αθανάτου ψυχής μας· με σαβούρα, καθώς γεμίζουν τα πλοία, όταν αυτά ταξιδεύουν χωρίς ωφέλιμο φορτίο.
Μέσα από τις μέχρι τώρα αναρτήσεις των θεμάτων μας κατορθώσαμε μερικά στοιχειώδη πράγματα: ασκηθήκαμε εμείς οι ίδιοι, μάθαμε πως εργάζεται το σύστημα, είδαμε τις διαθέσεις των αναγνωστών μας, σπουδάσαμε μερικώς την ανθρώπινη συμπεριφορά, όταν ο άνθρωπος κρύβεται κάτω από την ανωνυμία, διαπιστώσαμε την μεγάλη εξάπλωση και τη μεγάλη δύναμη πού έχει ο ιστότοπος, το διαδίκτυο γενικώς, στην εποχή μας, θαυμάσαμε το επικοινωνιακό αυτό εργαλείο, ωφεληθήκαμε από δυνατές και αξιοθαύμαστες παρεμβάσεις, λουσθήκαμε τις ύβρεις μερικών, υπέστημεν την κακότητα της ανθρώπινης ψυχής με «στημένες» συκοφαντίες, ακόμη και από (θεωρητικώς) μόνον ιερά πρόσωπα, επάθαμε και μάθαμε.....
Δεν υποστέλλουμε τη σημαία. Το εργαλείο είναι περίφημο. Αρκεί να το χειρίζονται κατάλληλοι άνθρωποι. Καιρός λοιπόν να αφήσουμε τα διάφορα θέματα της κοινωνικής κλπ. ζωής μας και να στραφούμε στη θεραπεία του ενός, που αυτού και μόνον «εστί χρεία» καθώς είπεν ο Κύριος.
Καιρός να αναζητήσουμε θέματα για ανάρτηση, που θα πιστοποιούν, ότι ο επισκέπτης του ιστότοπου αυτού «την αγαθήν μερίδα εξελέξατο, ήτις ουκ αφαιρεθήσεται απ΄αυτού». Έτσι λοιπόν τώρα θέλουμε να στραφούμε σε κάτι πιο χρήσιμο και ωφέλιμο. Φιλοδοξία μας είναι να κηρύξουμε το λόγο του Κυρίου μας μέσα από το προσωπικό μας Blog! Να δώσουμε την αφορμή σε κάποιους αδελφούς μας να σκεφθούν κάτι περισσότερο πνευματικό, κάτι που θα δώσει τροφή στην ψυχή μας, που θα μας ωφελήσει. Φιλοδοξία μας είναι μέσα από το ιστολόγιό μας να κηρύξουμε τον σωστικό λόγο του Ευαγγελίου. Και θα το επιχειρήσουμε.
Ζητάμε την ευλογία του Κυρίου μας και την προσευχή των αδελφών μας. Την προσπάθειά μας σφραγίζουν δύο συγκυρίες. Συγκυρία πρώτη· στον ενθρονιστήριο Λόγο του ο νέος Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, είπεν ότι πρέπει να βγούμε στους δρόμους και στα σοκάκια, για να συναντήσουμε τους νέους μας και να ανοίξουμε διάλογο μαζί τους. Να συζητήσουμε μαζί τους και να τούς βοηθήσουμε, ώστε να βρουν λύση στα αδιέξοδα της ζωής τους.
Κι εμείς, λοιπόν, βγαίνουμε στα στενά και στη λεωφόρο του διαδικτύου για να συναντήσουμε τους νέους και τούς μη νέους· τους σοφούς και τούς ασόφους του κόσμου τούτου· τους επίσημους και τους άσημους· τους δικαίους και τους μη δικαίους· όλους τους αδελφούς μας! Για να τους πούμε δύο λόγια οικοδομής. Για να τους μεταδώσουμε το λόγο του Θεού, τον οποίο εμείς πρώτοι θα έχουμε διαβάσει για την ωφέλεια της ψυχής μας.
Συγκυρία δεύτερη· έληξε ήδη το κατανυκτικό Τριώδιο. Αυτό με το οποίο η Εκκλησία μας προσπάθησε επί πενήντα τόσες ημέρες να ενσταλάξει στις ψυχές μας σταγόνες κατανύξεως! Το Τριώδιο έληξε, αλλά η ανάγκη να κρατήσουμε τις ψυχές μας σε κατάσταση κατανύξεως είναι διαρκής.
Να λοιπόν η ευκαιρία για τον δημιουργό του Blog να τροχοδρομήσει την προσπάθειά του σε μια νέα ρότα. Είναι ως να λέγει στον καθένα σας: ελάτε σήμερα , αδελφάκια μου, να διαβάσουμε δέκα αράδες από ένα πνευματικό κείμενο και να στοχασθούμε πάνω στο περιεχόμενό του. Ελάτε να μελετήσουμε «ρήματα ζωής αιωνίου». Αρχίζει λοιπό η προσπάθεια! Από σήμερα κάθε τόσο θα παραθέτουμε ένα επιλεγμένο απόσπασμα από ένα πνευματικό βιβλίο και θα κάνουμε συζήτηση πάνω σε αυτό. Παρακαλώ να μη μπλέξετε άλλα ζητήματα. Σας ικετεύω να μη εμπλακείτε σε αλλότρια θέματα και σχόλια, πού θα είναι ξένα προς το κείμενο. Όσοι αρέσκονται στα κουτσομπολιά, στις ύβρεις κλπ. ας στραφούν σε άλλες διευθύνσεις. Είναι τόσο πλούσιο το διαδίκτυο......
Οι αναρτήσεις σχολίων θα παραμείνουν ελεύθερες, εφ’ όσον οι επισκέπτες μας θα σέβονται τόσο χώρο όσο και τους αναγνώστες του. Εάν όμως παρ’ ελπίδα επαναληφθούν τα φαινόμενα ηλεκτρονικής αλητείας,
ΤΟΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΘΑ ΤΕΘΟΥΝ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΕΩΣ ΜΑΣ, ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΑΡΑΚΩΛΥΕΤΑΙ Η ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ.

Με όσα καταθέσαμε παραπάνω δεν σημαίνει, ότι απεμπολούμε το δικαίωμα να παρεμβάλλονται κατά καιρούς ζητήματα, τα οποία άπτονται της επικαιρότητος (εθνικά, κοινωνικά ηθικά), επειδή και αυτά αποτελούν να κομμάτι της ζωής μας.

Αρχίζουμε λοιπόν με τη δημοσίευση επιλεγμένων αποσπασμάτων από το βιβλίο «Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ», έργο του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου σε γλαφυρή απόδοση αγιορειτών Πατέρων. Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Δευτέρα 5 Μαΐου 2008, ώρα 18.00’ .

Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
1ον ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ

"Το μεγαλύτερο και τελειότερο κατόρθωμα που μπορεί να πει ή να συλλογισθεί ο άνθρωπος, είναι το να πλησιάσει κάπως στον Θεό και να ενωθεί με αυτόν. Λοιπόν, εσύ, αγαπητέ μου «εν Χριστώ αναγνώστη», που επιθυμείς να φθάσεις σε αυτή την κορυφή, πρώτα από όλα πρέπει να γνωρίσεις από τι αποτελείται η πνευματική ζωή και η χριστιανική τελειότητα. Γιατί, είναι πολλοί, που λένε πως αυτή η ζωή και η τελειότητα βρίσκεται στις νηστείες, στις αγρυπνίες, στις γονυκλισίες, στις χαμαικοιτίες και σε άλλες παρόμοιες σκληραγωγίες του σώματος. Άλλοι, πάλι, λένε πως βρίσκεται στις πολλές προσευχές και στις μεγάλες ακολουθίες. Και άλλοι πολλοί νομίζουν ότι η τελειότητα βρίσκεται ολόκληρη στη νοερά προσευχή, στη μοναξιά και στην αναχώρηση, στη σιωπή και στην άσκηση με τον κανόνα, δηλαδή, στο να βαδίζουν με τον κανόνα και με το μέτρο, και ούτε να φθάνουν σε υπερβολές, ούτε σε ελλείψεις. Οι αρετές όμως αυτές, μόνες τους, δεν είναι αυτό, που ζητάμε ως χριστιανική τελειότητα, αλλά είναι άλλοτε, μέσα και όργανα, για να απολαύσει κάποιος τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, άλλοτε, πάλι, είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος. ......................

Οι αρετές όμως που προαναφέρθηκαν, μπορούν να προξενήσουν σε εκείνους, που θέτουν όλο τους το βάρος σε αυτές, περισσότερη βλάβη από τις φανερές αμαρτίες, όχι εξ αιτίας αυτών (γιατί, αυτές είναι όλες αγιότατες), αλλά εξ αιτίας εκείνων, που τις ασκούν. επειδή, αυτοί, προσέχοντας σ’ αυτές μόνο, αφήνουν την καρδιά τους να τρέχει στα δικά τους θελήματα και στα θελήματα του διαβόλου, ο οποίος βλέποντας τους ότι πηγαίνουν από τον ευθύ δρόμο, τους αφήνει όχι μόνο να αγωνίζονται με χαρά σε αυτούς τους σωματικούς αγώνες, αλλά ακόμη και να επεκτείνονται, με τον μάταιο λογισμό τους και ως τα μεγαλεία του Παραδείσου. Έτσι, νομίζουν αυτοί ότι υψώθηκαν μέχρι τα τάγματα των Αγγέλων και ότι αισθάνονται τον Θεό μέσα τους! Και, κάποτε, βυθισμένοι μέσα σε κάποιες σκέψεις και λογισμούς περίεργους και υψηλούς, νομίζουν ότι άφησαν σχεδόν τον κόσμο αυτόν και αρπάγησαν μέχρι τον τρίτο ουρανό".
(Έκδοσις Συνοδίας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη Αγίου Όρους, 2005, σελ. 21-22, 23-24)