Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

"ΣΤΡΑΒΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΥΑΛΟΣ;" Μέρος 2ο

  " 'Αλλα λόγια λέτε, να αγαπιώμαστε"!

 ******************

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ, 

Η ΟΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΑΙΤΙΑΣΕΙΣ ΜΑΣ!


____________Εμείς με τήν προ τινων ημερών ανάρτησή μας καί με τίτλο«Ή ΣΤΡΑΒΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΥΑΛΟΣ  Ή ΣΤΡΑΒΑ   ΑΡΜΕΝΙΖΟΥΜΕ» με καλή διάθεση δώσαμε στη δημοσιότητα  κάτι που είχε κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο, δημοσιεύθηκε δε και σε Αθηναϊκή Εφημερίδα (ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ, 14.02.2014), και αποδιδόταν στον Ελλογιμώτατο Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Μιλτ. Κωνσταντίνου.Ήταν απόσπασμα από μια ραδιοφωνική εκπομπή του στο ραδιόφωνο της Εκκλησίας της 27ης Δεκεμβρίου 2013, εκπομπή η οποία  είχε σκανδαλίσει τους πιστούς. Μεταξύ των άλλων είχε λεχθή και  τούτο το φοβερό για τον Σωτήρα μας Ιησού Χριστό:  "Ο Χριστιανισμός ήταν μία πίστη η οποία διαδόθηκε από έναν Ραββίνο ασήμαντο, τον Ιησού. Έναν Ραββίνο ο οποίος έδρασε στην πιο ασήμαντη γωνιά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας"
________Κάθε λογικός άνθρωπος θα ανέμενε εκ μέρους του κ. Καθηγητού μιά κάποια διευκρίνιση ή διόρθωση, μια απάντηση, απ' ευθείας προς ημάς. Παραδόξως είδαμε τον κ. Κωνσταντίνου να απαξιώνει ημάς, να απαντά δε πρός κάποιον αναγνώστη του "Aγιορείτικου Βήματος", ο οποίος έτυχε να σχολιάσει το περιεχόμενο της αναρτήσεώς μας! 
___________Επομένως χωρίς να έχουμε κάποια ηθική υποχρέωση, παρά ταύτα αναδημοσιεύουμε εδώ την απάντηση του κ. Καθηγητού πρός τον αναγνώστην του ξένου ιστοτόπου, ώστε να λάβουν γνώση οι αναγνώστες του δικού μας Blog.
___________Παράλληλα, σχολιάζοντας την απάντηση του κ. Καθηγητού, θα είχαμε να σημειώσουμε τα εξής:
  1.       Ο κ. Καθηγητής εκφράζεται περιφρονητικά πρός τό πρόσωπό μας, χωρίς να μας γνωρίζει! "
    " Ένας παπάς από το Αίγιο, γράφει, που ούτε με γνωρίζει ούτε τον γνωρίζω, σκέφτηκε να παραποιήσει μια συνέντευξή μου στο ραδιόφωνο της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπου ασφαλώς δεν είπα ούτε θα μπορούσα να πω τέτοια πράγματα..." .
    Κύριε Καθηγητά, άλλοι έγραψαν, εμείς δε απλώς μεταφέραμε στο Blog τά λόγια τους, διατυπώνοντας την άποψή μας! Εμείς δεν έχουμε παραποιήσει τα λόγια Σας!
  2.     Ο κ. Καθηγητής διαμαρτύρεται ως πρός τον χρόνο αντιδράσεώς μας. Δυστυχώς κάποιος ενορίτης μας μόλις τώρα μας έφερε το ανατριχιαστικό κείμενο κάποιων δηλώσεών σας! Έχει σημασίαν άραγε πότε δίδεται μια απάντηση σε ένα απαράδεκτο κείμενο; Ο χρόνος έχει περισσότερη σημασία και όχι τά λόγια Σας; Η οποιαδήποτε καθυστέρηση Σάς απαλλάσσει, λοιπόν, από τήν ευθύνη;  Η ένστασή Σας μας θυμίζει την παροιμία: "απορία ψάλτου, βήξ!". Ο κ. Καθηγητής γράφει:  "Η συνέντευξη δόθηκε πέρυσι τα Χριστούγεννα. Γιατί ο εν λόγω κληρικός δεν αντέδρασε όταν άκουσε τη συνέντευξη και αντέδρασε έναν χρόνο μετά;"
  3.          Ο κ. Καθηγητής έχει την απαίτηση να δώσουμε εμείς απάντηση στα πικρά ή γλυκά σχόλια, που έγραψαν αναγνώστες ενός άλλου Blog!!!!! Για μια ακόμη φορά ο κ. Καθηγητής υποστηρίζει παράλογα πράγματα! Να τι γράφει: "....πώς δεν αντέδρασε (δηλ. ο υποσημειούμενος) όταν το δημοσίευμά του, με το οποίο συνειδητά και απρόκλητα με συκοφαντούσε, προκάλεσε σχόλια από διάφορους αναγνώστες που προσβάλουν το όνομα των Χριστιανών, καθώς εξέφραζαν τέτοιο μίσος εναντίον μου και εναντίον των μελών της οικογένειάς μου, που λογικά ουδείς πολιτισμένος άνθρωπος μπορεί να εκφράζει;".  'Ελεος, Κύριε Καθηγητά!
  4.       Ο κ. Καθηγητής διερωτάται και απορεί, γράφοντας τα εξής περί του προσώπου μας:  "Ελπίζω, αν γνωρίζετε τον συγκεκριμένο κληρικό, να μπορεί να σας εξηγήσει το γιατί το έκανε αυτό το αδιανόητο αδίκημα εναντίον μου και, αν το μάθετε, ελπίζω να με πληροφορήσετε κι εμένα".  Εμείς, λοιπόν, με χριστιανική παρρησία απαντάμε: Κύριε Καθηγητά, αν έγινε κάποιο αδιανόητο αδίκημα εις βάρος σας, δεν είμεθα εμείς οι δράστες! Άλλοι έγραψαν κι εμείς, ερευνώντας για μια διορθωτική απάντηση δική σας,  απλώς αντιγράψαμε τα λόγια τους! 
  5.          Τελικά ο κ. Καθηγητής, στην απάντησή του προς τον παραλήπτη της κ. Μπελέση, για πολλά άλλα -και "δυστυχώς άσχετα- με το θέμα μας ομιλεί, αλλά "για την ταμπακιέρα" λέξη δεν είπε! Ώστε το κυρίαρχο θέμα είναι και παραμένει! Ελέχθησαν, ναί ή όχι, τα παρακάτω λόγια; «Ο Χριστιανισμός ήταν μία πίστη η οποία διαδόθηκε από έναν Ραββίνο ασήμαντο, τον Ιησού. Έναν Ραββίνο ο οποίος έδρασε στην πιο ασήμαντη γωνιά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας" ;;;;;; 
 ____________Θα επαναλάβουμε, λοιπόν, την παράκλησή μας:
"Ελλογιμώτατε κύριε Καθηγητά, επιτρέψτε μου να χαρακτηρίσω «σημείον των καιρών» την τοποθέτησή σας για το θεανδρικό Πρόσωπο του Κυρίου μας.
     Σας καλούμε και σας παρακαλούμε να επανέλθετε και να ανασκευάσετε τα κακώς και κακοδόξως λεχθέντα. Η ταπείνωση είναι μεγάλη αρετή και η μετάνοια η χρυσή και βασιλική οδός σωτηρίας".
Αίγιον, 31 Οκτωβρίου 2014
Πρωτοπρεσβύτερος Χρήστος Τσάκαλος
***************
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ κ. ΜΠΕΛΕΣΗ



Kύριον Μιλτιάδην Κωνσταντίνου 
Καθηγητή 
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Θεολογική Σχολή -
Τμήμα Θεολογίας:e-mail: mkon@theo.auth.gr


ΚΥΡΙΕ ΚΑΘΗΓΗΤΑ,
ΣΤΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ, ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΙ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΤΗΚΑ ΚΑΙ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΩΣ ΕΛΕΧΘΗΣΑΝ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΟΠΩΣ ΣΕΙΣ :
"Ο Χριστιανισμός ήταν μία πίστη η οποία διαδόθηκε από έναν Ραββίνο ασήμαντο, τον Ιησού. Έναν Ραββίνο ο οποίος έδρασε στην πιο ασήμαντη γωνιά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας."

Α) Ο Χριστιανισμός ήταν μία πίστη; ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ;;;!!!

Β) διαδόθηκε από έναν Ραββίνο ασήμαντο,τον Ιησού ΡΑΒΒΙΝΟ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΜΙΣΗΣΑΝ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΩΣΑΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΤΟΥ ΡΑΒΒΙΝΟΙ;;;

Γ) Έναν Ραββίνο ο οποίος έδρασε στην πιο ασήμαντη γωνιά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

ΠΑΡΑΞΕΝΟ! ΕΝΑΣ ΑΣΗΜΑΝΤΟΣ ΡΑΒΒΙΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΟ ΑΣΗΜΑΝΤΗ ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΡΩΜΑΪΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ, ΑΛΛΑΞΕ ΤΟΝ ΡΟΥΝ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡ’ ΟΛΟ ΠΟΥ ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΑΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ!!!!.ΕΥΣΤΑΘΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΥΡΙΕ ΚΑΘΗΓΗΤΑ;;;;;............. 
 
ΠΑΝ. ΜΠΕΛΕΣΗΣ
 ***************

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙAΖΟΥΜΕ ΑΥΤΟΥΣΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Κύριε Μπελέση!
Από την επιστολή σας διαπιστώνω ότι έχετε μια κριτική προσέγγιση των πραγμάτων, κατά συνέπεια θα περίμενα, αντί παράπονου προς εμένα, να δείτε λίγο πιο κριτικά το δημοσίευμα. 
Γιατί ένας παπάς από το Αίγιο, που ούτε με γνωρίζει ούτε τον γνωρίζω, σκέφτηκε να παραποιήσει μια συνέντευξή μου στο ραδιόφωνο της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπου ασφαλώς δεν είπα ούτε θα μπορούσα να πω τέτοια πράγματα, τουλάχιστον με τον τρόπο που αυτός τα παρουσιάζει; Η συνέντευξη δόθηκε πέρυσι τα Χριστούγεννα.
Γιατί ο εν λόγω κληρικός δεν αντέδρασε όταν άκουσε τη συνέντευξη και αντέδρασε έναν χρόνο μετά, όταν πια δεν μπορούσε να ακούσει τη συνέντευξη;
Αν ο συγκεκριμένος κληρικός πιστεύει, έστω και υποκριτικά, στον Ιησού Χριστό, πώς δεν αντέδρασε όταν το δημοσίευμά του, με το οποίο συνειδητά και απρόκλητα με συκοφαντούσε, προκάλεσε σχόλια από διάφορους αναγνώστες που προσβάλουν το όνομα των Χριστιανών, καθώς εξέφραζαν τέτοιο μίσος εναντίον μου και εναντίον των μελών της οικογένειάς μου, που λογικά ουδείς πολιτισμένος άνθρωπος μπορεί να εκφράζει;
 Δεν ξέρω γιατί ο μοντερέιτορ του μπλογκ Αγιορείτικο Βήμα επέτρεψε τέτοια αήθη και αντιχριστιανική επίθεση και τέτοια συκοφαντία εναντίον μου. Όπως προφανώς διαπιστώσατε, δεν αντέδρασα, σκεπτόμενος ότι απέναντι στον απόλυτο παραλογισμό δεν υπάρχει χώρος για λογική αντιμετώπιση. Άλλωστε προσωπικά πιστεύω στον Χριστό, επομένως δεν έχω να φοβηθώ τίποτε.
 Ελπίζω, αν γνωρίζετε τον συγκεκριμένο κληρικό, να μπορεί να σας εξηγήσει το γιατί το έκανε αυτό το αδιανόητο αδίκημα εναντίον μου και, αν το μάθετε, ελπίζω να με πληροφορήσετε κι εμένα. Επίσης, αν τον γνωρίζετε, διαβεβαιώστε τον ότι, αν και πέρασα μεγάλο πειρασμό και ταραχή, τελικά αποφάσισα να μην του κάνω μήνυση. Δεν θέλω να μου ζητήσει συγγνώμη, ελπίζω όμως να αποκαταστήσει την αλήθεια απέναντι σ' αυτούς που σκανδάλισε και τους ανάγκασε να αμαρτήσουν μέσα στον εκνευρισμό τους. Έστω να δηλώσει ότι παραπλανήθηκε, γιατί δεν μπορώ να φανταστώ ότι άκουσε τη συνέντευξη και έγραψε αυτά τα ψέματα σε βάρος μου.
Να είστε καλά.                                                 Μιλτιάδης Κωνσταντίνου
************************
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΨΑΧΝΕΤΕ
ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΑΣ ΤΗΣ 29ης Οκτωβρίου

  ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΕ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ

«Ή ΣΤΡΑΒΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΥΑΛΟΣ

 Ή ΣΤΡΑΒΑ   ΑΡΜΕΝΙΖΟΥΜΕ»

"Ο Χριστιανισμός ήταν μία πίστη,
 η οποία διαδόθηκε από έναν Ραββίνο ασήμαντο, τον Ιησού", είπε!
 
     Ζούμε σε εποχές αποκαλυπτικές. Καθημερινά ακούμε, βλέπουμε, διαβάζουμε γεγονότα, ενέργειες, πράξεις, κινήσεις, απόψεις, θέσεις, διαμαρτυρίες, εκδηλώσεις ποικίλου περιεχομένου, που καλύπτουν όλους τους τομείς της επιστημονικής, πολιτικής, κοινωνικής, πολιτιστικής, τεχνολογικής, ανθρωπιστικής, οικονομικής, εκκλησιαστικής και κάθε άλλης μορφής καθημερινής δραστηριότητος.
     Σε όλα αυτά, διαπιστώνει κανείς:
     - Από πολύ σοβαρά μέχρι σοβαρότατα, έως βαρυσήμαντα, αλλά και από φαιδρά μέχρι πολύ γελοία.
     - Από ακριβή μέχρι πραγματικά, αλλά και από εικονικά έως φανταστικά.
     - Από επιστημονικά μέχρι απολύτως τεκμηριωμένα, αλλά και από πολύ πεζά μέχρι παιδαριώδη.
     - Από αληθινά μέχρι ειλικρινέστατα, αλλά και από αληθοφανή έως ψευδή.
     - Από αντικειμενικά μέχρι αδιαμφισβήτητα και από υποκειμενικά έως βλακώδη.
 Από όλα έχει ο μπαξές. Αφήνουμε τον αναγνώστη του παρόντος σημειώματος να κρίνει αυτός την κατάταξη σε μία από τις ανωτέρω κατηγορίες των περιστατικών που αναφέρουμε.
     Ο λόγος Α) για την ατυχή έκφραση του καθηγητή της Παλαιάς Διαθήκης, στο
Μιλτιάδης Κωνσταντίνου
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, κ. Μιλτιάδη Κωνσταντίνου, που είπε στον Ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος, στις 27.12.2013 τα εξής: «Ο Χριστιανισμός ήταν μία πίστη η οποία διαδόθηκε από έναν Ραββίνο ασήμαντο, τον Ιησού. Έναν Ραββίνο ο οποίος έδρασε στην πιο ασήμαντη γωνιά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Άμα το δει κανείς από ιστορικής πλευράς, δεν είναι τίποτε σημαντικό όλη αυτή η Χριστιανική Κίνηση: Μια προσπάθεια ερμηνείας των Εβραϊκών Γραφών από κάποιον περιθωριακό Ραββίνο στην Παλαιστίνη. Κι όμως, αυτή η Κίνηση κατάφερε να ανατρέψει μια ολόκληρη Αυτοκρατορία. Και χωρίς να υπόσχεται περισσότερα πράγματα από το Ισλάμ. Ο Ισλαμικός Παράδεισος είναι καλύτερος από τον δικό μας. Έχει πιλάφι, έχει ευχάριστες απολαύσεις και τα λοιπά!!!»
     Ναι! Κύριε καθηγητά, με όλο το σεβασμό στο πρόσωπό σας και την ιδιότητά σας,  Ραββίνος ο Χριστός για τους Ιουδαίους, όχι όμως ασήμαντος, αφού σύμφωνα με τις μαρτυρίες των ιερών κειμένων, οι ίδιοι οι Ιουδαίοι εκπλήσσονται και απορούν με την διδασκαλία Του και την διδαχή Του:
1)      «…Το δε παιδίον ηύξανε και εκραταιούτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, και χάρις Θεού ην επ’ αυτό» (ΛΟΥΚΑ 2, 40).
2)      «…εξίσταντο δε πάντες οι ακούοντες αυτού επί τη συνέσει και ταις αποκρίσεσιν αυτού» (ΛΟΥΚΑ 2, 47).
3)      «Και εγένετο ότε συνετέλεσεν ο Ιησούς τους λόγους τούτους, εξεπλήσσοντο οι όχλοι επί τη διδαχή αυτούˑ ην γαρ διδάσκων αυτούς ως εξουσίαν έχων, και ουχ ως οι γραμματείς» (ΜΑΤΘ. 7, 28-29).
4)      «Απεκρίθησαν οι υπηρέταιˑ ουδέποτε ούτως ελάλησεν άνθρωπος, ως ούτος ο άνθρωπος» (ΙΩΑΝ. 7, 46).
α) Πλήρης σοφίας και χάριτος Θεού.
β) Έκσταση για την σύνεση και τις απαντήσεις Του.
γ) Έκσταση και απορία για την διδαχή Του έχοντας εξουσία.
δ) Θαυμασμός και αναγνώριση της μοναδικότητας, ως διδασκάλου.
     Που, ο κύριος καθηγητής τεκμηριώνει το ασήμαντον του προσώπου και της διδασκαλίας Του, δεν το καταλαβαίνουμε.
     Ο Χριστιανισμός, είπε ο κύριος καθηγητής, ήταν μία ασήμαντη κίνηση και μια απλή προσπάθεια ερμηνείας των Εβραϊκών γραφών, από κάποιον περιθωριακό Ραββίνο της Παλαιστίνης. Και ερωτούμε:
    α) Είναι ερμηνεία, κύριε καθηγητά, μόνο των Εβραϊκών γραφών ο Χριστός και ο Χριστιανισμός και όχι φανέρωση-αποκάλυψη του Θεού αφού: «και ομολογουμένως μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριονˑ Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν Πνεύματι, ώφθη αγγέλοις, εκηρύχθη εν έθνεσιν, επιστεύθη εν κόσμω, ανελήφθη εν δόξη» (Α΄ ΤΙΜ. 3, 16).
     β) Είναι ερμηνεία ο Χριστός και ο Χριστιανισμός και όχι εκπλήρωση; Αφού: «ως και εν τω ψαλμώ τω δευτέρω γέγραπταιˑ υιός μου ει συ, εγώ σήμερον γεγέννηκά σε» (ΠΡΑΞ. 13, 33).
     γ) Είναι ερμηνεία ο Χριστός και ο Χριστιανισμός και όχι Φως, Αλήθεια, Ζωή; Αφού «,,,εγώ ειμί το φως του κόσμουˑ ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία, αλλ’ έξει το φως της ζωής» (ΙΩΑΝ. 8, 12). «…εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή…» (ΙΩΑΝ. 14, 6). «…εγώ ήλθον ίνα ζωήν έχωσι και περισσόν έχωσιν…» (ΙΩΑΝ. 10, 10).
     δ) Είναι ερμηνεία ο Χριστός και ο Χριστιανισμός και όχι Πάθος, Σταυρός, Ανάσταση; Δηλαδή πορεία αναγεννήσεως, αναπλάσεως και σωτηρίας του κόσμου;
     Πραγματικά κύριε καθηγητά, αισθάνομαι άβολα, όταν αναγκάζομαι να κάνω αυτό, το οποίο είναι δική σας δουλειά, δική σας ευθύνη και αποστολή. Φευ! Όμως, το άλας εμωράνθη, η λυχνία ετέθη υπό το μόδιον…!
     Ο τίτλος του θεολόγου, μέσα στον Ορθόδοξο Χριστιανικό χώρο δεν είναι περγαμηνές, που πιστοποιούν σπουδές, έρευνες, μετεκπαιδεύσεις και γνώσεις περί την επιστήμη της θεολογίας, αλλά κυρίως εμπειρία εν Αγίω Πνεύματι, ήθος ορθόδοξης πνευματικότητας, φωτισμός του Αγίου Πνεύματος στον διάκονο του λόγου του Θεού, ο οποίος εν ταπεινώσει και μετανοία, βιώνει το Μέγα της Ευσεβείας Μυστήριον.
     Ο δε Ευάγριος ο Ποντικός προσδιορίζει τον θεολόγο με τα εξής λόγια: «Ει θεολόγος ει, προσεύξη αληθώςˑ και ει αληθώς προσεύχη, θεολόγος ει» (P.G. 79, 1180 Β).
     Ελλογιμώτατε κύριε καθηγητά, επιτρέψτε μου να χαρακτηρίσω «σημείον των καιρών» την τοποθέτησή σας για το θεανδρικό Πρόσωπο του Κυρίου μας.
     Σας καλούμε και σας παρακαλούμε να επανέλθετε και να ανασκευάσετε τα κακώς και κακοδόξως λεχθέντα. Η ταπείνωση είναι μεγάλη αρετή και η μετάνοια η χρυσή και βασιλική οδός σωτηρίας.
     Β) Στην ίδια εκπομπή του Ραδιοφωνικού σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος, η κυρία Κατερίνα Χουζούρη είχε προσκεκλημένο, μισή ώρα αργότερα τον γιο του μακαριστού Νίκου-Γαβριήλ Πεντζίκη, κύριο Γαβριήλ Πεντζίκη ο οποίος είπε τα εξής: «Ένας ηγούμενος Αγιορειτικής Μονής μου διηγήθηκε ένα περιστατικό. Κάποτε (ο εν λόγω ηγούμενος) διάβασε στον πατέρα μου το προσχέδιο μίας διαλέξεως για το Άγιο Όρος, την οποία του ζήτησαν. Κι ο πατέρας μου του απάντησε: “Είναι πάρα πολύ ωραίο κείμενο, αλλά πουθενά δεν λες ότι οι Αγιορείτες μυρίζουν!” Και το θυμόταν αυτό ο ηγούμενος και το χάρηκε, διότι ο πατέρας μου είχε την αίσθηση της απτής παρουσίας των Αγιορειτών, η οποία και τον ενδιέφερε περισσότερο!»
     Σε ότι αφορά, την άποψη του πατέρα του κυρίου Γαβριήλ Πεντζίκη, ότι «οι Αγιορείτες μυρίζουν», απαντούμε ότι και αν αυτό συμβαίνει, είναι καλύτερα να μυρίζει από απλυσιά ο ορθόδοξος μοναχός, αλλά να ευωδιάζει η ζωή του από την Χάρη του Θεού, που του εξασφαλίζει η προσευχή, η μετάνοια και η νηστεία, παρά να μοσχοβολάει το σώμα του από υλικές αρωματικές ουσίες και να βρωμάει η ζωή του από την βρώμα της εκκοσμικεύσεως, των ανορθοδόξων απόψεων και των κακοδόξων τοποθετήσεων.
     Ο γνήσιος Ορθόδοξος μοναχός που διάγει αγιοπνευματική ασκητική ζωή είναι όλος ευωδία Χριστού! Αν δεν είναι έτσι, τότε δεν είναι μοναχός και ασφαλώς μυρίζει. Δεν είμαστε υπέρ της απλυσιάς, αλλά υπέρ του μείζονος που είναι η εν Αγίω Πνεύματι ασκητική ζωή που αποπνέει αυτή.
     Βρισκόμαστε σε καιρούς χαλεπούς. Το Ορθόδοξο φρόνημα των Ελλήνων, προσπαθούν κάποιοι να το αλλοιώσουν. Και αυτοί δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που είναι έξω από την Εκκλησία, που η ζημιά είναι φυσική και λογική. Περισσότερο, δυστυχώς, αλλοιώνεται το Ορθόδοξο φρόνημα από λόγια και πράξεις ανθρώπων που βρίσκονται «εντός» της Εκκλησίας και η ζημιά είναι τότε ολέθρια. Εξάλλου μη ξεχνάμε ότι οι μεγαλύτερες αιρέσεις προήλθαν από άτομα «εντός» της Εκκλησίας. Είναι μια διαπίστωση οδυνηρή, συνάμα και αληθινή. Όμως φύλακας της αληθείας είναι αυτή ταύτη η Εκκλησία.
     Σαν μέλη του Σώματος του Χριστού της Εκκλησίας που είμαστε οφείλουμε να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο, που εντέχνως και σκοπίμως μας έχουν επιβάλλει, να ενεργοποιήσουμε τις πνευματικές μας δυνάμεις και να αντιδράσουμε στα σχέδια αυτών, που επιβουλεύονται και παραποιούν τον Ορθόδοξο Χριστιανικό λόγο. Είναι επιτακτική ανάγκη να διαφυλάξουμε την Ορθόδοξη πίστη μας και να την παραδώσουμε ανόθευτη στις επόμενες γενεές. Αυτό και μόνο αυτό είναι το κίνητρό μας.
Αίγιον, 29 Οκτωβρίου 2014
Πρωτοπρεσβύτερος Χρήστος Τσάκαλος