Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ!

   
ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 1135
ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

+ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Ελέω Θεού Μητροπολίτης της Αγιωτάτης Μητροπόλεως
Καλαβρύτων & Αιγιαλείας

 Προς τον Ιερόν Κλήρον, τους Εντίμους Άρχοντας

και τον Ευσεβή Λαόν της καθ' ημάς Θεοσώστου Επαρχίας


«Ευαγγελίζοµαι υµίν χαράν µεγάλην...
ότι ετέχθη υµίν σήµερον Σωτήρ»  (Λουκά Β , 10-11)

Είκοσι και πλέον αιώνες έχουν περάσει από την αγίαν εκείνην νύκτα, τέκνα µου εν Κυρίω αγαπητά, όπου ακούστηκαν τα µηνύµατα των Αγγέλων στο Σπήλαιο της Βηθλεέµ.
Τα µηνύµατα αυτά τα έλαβαν οι άνεµοι, τα έλαβαν τα σύννεφα, τα έλαβαν οι ουρανοί, τα έλαβαν οι Άγγελοι και τα µετέφεραν σ’όλη την Οικουµένη, η οποία µέ µεγάλη αναµονή και λαχτάρα περίµενε τον Λυτρωτή και Σωτήρα Χριστό.
Ιδιαίτερα ο µελωδικός ύµνος «Δόξα εν Υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη...» που δεν είχε ακουσθεί ποτέ στη γη, αντήχησε και εξακολουθεί να αντηχεί δύο χιλιάδες χρόνια κάθε Χριστούγεννα.
Από τότε τα Χριστούγεννα είναι η πιο λαµπρή, η πιο µεγάλη εορτή της χριστιανοσύνης. Είναι η «πρόεδρος», η «Μητρόπολης» και «Μητέρα» όλων των εορτών, όπως χαρακτηριστικά λέγει ο Ιερός Χρυσόστοµος. Και τούτο γιατί εάν δεν είχαµε τη Γέννηση του Χριστού, δεν θα είχαµε καµµία άλλη χριστιανική εορτή.
Όπως πολλές φορές έχετε ακούσει και διαβάσει, µοναδικός σκοπός της ζωής µας εδώ στη γη είναι η κατά Χριστόν ζωή και η θέωση, η µετατροπή του «κατ’ εικόνα σε καθ’ οµοίωσιν». Η Αγία γραφή γράφει: «Ο Θεός εποίησεν τον άνθρωπον και κατ’ εικόνα Θεού και καθ’ οµοίωσιν» (Γεν. 1,260. «Το κατ’ εικόνα Θεού» σηµαίνει ότι µάς εποίησε, κατά την εικόνα του Υιού του, που επρόκειτο να ενανθρωπήσει, που επρόκειτο να γίνει άνθρωπος σαν εµάς, για να αγιάσει την ανθρώπινη φύση και να µάς δώσει την δυνατότητα να απαλλαγούµε από τις καθηµερινές µας αµαρτίες και έτσι να γίνουµε κατά χάριν Θεού «καθ’ οµοίωσιν».
Οµως, Αδελφοί µου, για να γίνει αυτό πρέπει να ζούµε κατά Χριστόν, σύµφωνα µέ την Θεία διδασκαλία Του και πολύ συχνά να γευόµεθα τον γλυκό και σωτήριο καρπό την Θεία Κοινωνία. Το σώµα και το αίµα του ενανθρωπήσαντος Χριστού. Το είπεν πολύ ξεκάθαρα ο Κύριος «ο µή τρώγων µου την σάρκα και µή πίνων µου το αίµα, ουκ έχει ζωήν αιώνιον» και φυσικά εννοεί την Θεία Κοινωνία. Βεβαίως πολλοί κοινωνούν τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, ίσως και στις 15 Αυγούστου, χωρίς προετοιµασία και ιερά εξοµολόγηση. Αυτό είναι µεγάλη αµαρτία. Μέγα σφάλµα. «Πυρ τοις αναξίως µεταλαµβάνουσιν».
Έτσι όσοι κοινωνήσουµε αληθινά, αυτοί θα εορτάσουµε αληθινά Χριστούγεννα, γιατί Χριστούγεννα χωρίς Χριστόν µέσα µας, είναι µία τυπική και κοσµική εορτή και όχι Χριστούγεννα αληθινά.
Αυτή τη νύκτα «ενσαρκώνεται η αγάπη του Θεού». «Ο Θεός αγάπη εστίν, εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού εν ηµίν, ότι τον Υιόν τον µονογενή απέσταλκεν ο Θεός εις τον κόσµον ίνα ζήσωµεν δι’ αυτού».
Αυτή η φανέρωση της αγάπης του Θεού «εν σαρκί» αποτελεί την ειδοποιό διαφορά της χριστιανικής µας πίστης. Η αγάπη αυτή του Θεού παραµένει αιώνια ορατή στο µυστικό Σώµα του Χριστού, που είναι η Εκκλησία του. «Εκκλησία Θεού ζώντος, στύλος και εδραίωµα της Αληθείας» (Α’  τιµ. 3,15). Αυτή η χριστιανή αγάπη, δεν είναι αφηρηµένη και γενική, όπως δυστυχώς χρησιµοποιείται, παραποιηµένα σήµερα από πολλούς. Η χριστιανική αγάπη, η θεϊκή αγάπη καλύπτει όλες τις ανθρώπινες σχέσεις. Η αλήθεια αυτή διαπιστώνεται περίτρανα, στο δέκατο τρίτο (ιγ ) κεφάλαιο της Α  πρός Κορινθίους επιστολής του Αποστόλου Παύλου, όπου το κεφάλαιο αυτό ονοµάστηκε «Υµνος της αγάπης».
Μεταξύ των άλλων γράφει: «Η αγάπη µακροθυµεί, χρηστεύεται, η αγάπη δεν ζηλεύει, η αγάπη δεν κοµπάζει, δεν υπερηφανεύεται, δεν ασχηµονεί, δεν ζητεί τίποτα για τον εαυτόν της, δεν θυµώνει, δεν σκέπτεται το κακόν, δεν χαίρεται όταν ο άλλος αδικείται, συγχαίρει το καλό και την αλήθεια. Πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υποµένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει» (Α  Κορ. 13, 4-8).
Καλούµεθα, λοιπόν, όλοι µας, να ρυθµίσουµε την καθηµερινή µας ζωή και συµπεριφορά σύµφωνα µέ τις πιο πάνω αλήθειες της Αγάπης. Μόνο τότε η ζωή µας θ’ αλλάξει, θα έχει νόηµα και ουράνιο στόχο και προορισµό.
Δυστυχώς, αδελφοί µου, σήµερα το δώρο του Θεού, η ζωή για πολλούς έχει γίνει εφιάλτης, µαρτύριο. Λείπουν η χαρά, οι πνευµατικοί και ηθικοί στοχασµοί. Πιστεύουν ότι η χαρά, η ευτυχία, η αρµονία, η οικογενειακή γαλήνη είναι προϊόντα µόνο της οικονοµικής άνεσης.
Μάλιστα στις ηµέρες µας, όπου όντως υπάρχει οικονοµική κρίση και µεγάλη ανέχεια, συνέπεια της αλόγιστης καταναλωτικής ζωής µας και άφρονος πολιτικής των αρχόντων µας, καθώς και της µεγάλης πνευµατικής κρίσης είναι αναγκαίος ο πνευµατικός στοχασµός. Διαφορετικά αντιµετωπίζουν τα προβλήµατα της καθηµερινής ζωής, ανεξαρτήτου µεγέθους, αυτοί που είναι κοντά στο Θεό και στην Εκκλησία – η οποία τόσο έντονα συµπαρίσταται σ’ όσους προστρέχουν σ’ αυτήν και διαφορετικά οι ολιγόπιστοι, οι άπιστοι όπου τα πάντα τα βλέπουν υλιστικά και µόνον.
Σήµερα παντού επικρατεί αβεβαιότητα, τροµοκρατία, αδικία, ανεργία, εκµετάλλευση, άκρατος ευδαιµονισµός, σαρκική ζωή, όπου τροµάζουν τους πάντες.
Αδελφοί µου, η Εκκλησία, εµπνεοµένη από την θεϊκή αγάπη σήµερα εκδηλώνει την αγάπη της κατά το δυνατόν, σ’ όλη την επικράτεια και αδιακρίτως. «Τρέφει τους πεινασµένους, περιθάλπει τους ανήµπορους, στηρίζει τους απελπισµένους  και πέρα από τα υλικά αγαθά προσφέρει ελπίδα και αισιοδοξία στον δοκιµαζόµενο λαό, παρότι η Πολιτεία, αντί να την ευγνωµονεί, τη δυσφηµεί και την πολεµεί».

Οµως εµείς, όλοι εµπνεόµενοι από το σωτήριο µήνυµα των Χριστουγέννων ας αναφωνούµε παντού και πάντα. 
«Ετέχθη υµίν σήµερον Σωτήρ».


Χρόνια πολλά, Πατέρες και αδελφοί
Χρόνια πολλά, τέκνα μου εν Κυρίω αγαπητά και περιπόθητα


Μετ’ ευχών πατρικών 


Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

V Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ